آغوش ایرانیان همواره برای پذیرش همسایگان مهاجر خود که از جنگ‌ها و خشونت‌های مکرر به تنگ می‌آمدند باز بوده است؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود با ایجاد کمیته ویژه پذیرش پناهندگان، مسیر عزیمت نخبگان، جوانان و شخصیت‌های علمی و سیاسی آن کشور را که زیر فشار احتمالی رژیم جدید از مواهب زندگی طبیعی محروم می‌شوند به ایران هموار سازید.
ادامه مطلب
از منظر جامعه‌شناختی، مردم ایران از کار جمعی و گروهی گریزان هستند، خواه این کار جمعی از نوع اقتصادی، فرهنگی یا سیاسی (حزبی) باشد. سیاستمداران ایرانی هنگام حضور در عرصه‌ی سیاست ورزی عمومی مانند انتخابات، عدم عضویت در احزاب و استقلال از آن‌ها را به‌عنوان نشانه‌ی مردمی بودن خود به جامعه ارائه می‌دهند. این مسئله فارغ اینکه نشانگر ضعف شدید فهم از نقش احزاب (به‌عنوان نهاد واسط جامعه و ساختار قدرت) در میان سیاستمداران است.
ادامه مطلب
همین حالا نامه‌اش را پیدا کردم، زیر طاقِ دهم، لای شکاف کوچکی که انگار از صدها سال پیش دلدادگان دور از چشمِ دنیا نامه‌های عاشقانه‌شان را همین‌جا ردوبدل می‌کرده‌اند. چرا زودتر اینجا را ندیدم. از پریشب تا الان انگار یک عمر بر من گذشت. چند جمله آخرش را صد بار خواندم. آخرین بار اینجا بالای همین طاق‌ها روی پلِ مالان از هم خداحافظی کردیم، با بوسه‌ای کوتاه‌تر از هر شب، همین‌جا که حالا آشفته و بی‌قرار، امیدوارانه نامه‌اش را برای چندمین بار می‌خوانم تا چیزی از قلم نیفتد.
ادامه مطلب